جانمایی کمپرسور و شرایط کار بهینه کمپرسورها

جانمایی کمپرسور برای اهداف متنوعی طراحی و استفاده می شود. محل قرار گیری و نصب کمپرسورها بسیار حائز اهمیت می باشد. کمپرسورها را میتوان در داخل (Indoor) و یا خارج (Outdoor) نصب کرد که هر کدام شرایط خاص خود را دارد. نوع هوای ورودی به کمپرسورها از مواردی است که نباید از آن چشم پوشی کرد.

محلی که بیشترین بخش از سیستم هوای فشرده در آن قرار گرفته است، اتاق کمپرسور یا Compressor Room  نام دارد. این اتاق ممکن است برای اهداف دیگری هم طراحی یا استفاده شود؛ یا میتواند اتاقی باشد که برای خود کمپرسور ساخته شده است. در هر دو مورد، جهت بهرهمندی بیشتر از نصب ایده آل کمپرسور، شرایط خاصی باید رعایت شود.

اصلیترین و مهمترین قانون برای نصب، تأسیس یک پلنت مجزا برای تولید کمپرسور است. تجربه نشان داده است جدا از این که در چه صنعتی فعالیت داریم، مرکزی کردن این سیستم اولویت بیشتری دارد. علاوه بر این، این امر موجب بهبود عملکرد اقتصادی، طراحی بهتر سیستم هوای فشرده، خدمات و کاربری بهتر، حفاظت در برابر دسترسی غیرمجاز و کنترل صوتی مناسب میشود و امکانات سادهتری برای کنترل تهویه دارد.

ثانیاً، مکانی جدا در یک ساختمان که ممکن است برای هدف دیگری ساخته شده باشد، میتواند برای جانمایی کمپرسور برای اهداف متنوعی طراحی و استفاده می شود. محل قرار گیری و نصب کمپرسورها بسیار حائز اهمیت می باشد. کمپرسورها را میتوان در داخل (Indoor) و یا خارج (Outdoor) نصب کرد که هر کدام شرایط خاص خود را دارد. نوع هوای ورودی به کمپرسورها از مواردی است که نباید از آن چشم پوشی کرد. مورد استفاده قرار گیرد. البته این نوع نصب ممکن است موجب بروز یک سری خطرات احتمالی شود مثل: آلودگی صوتی در اثر سر و صدا یا شرایط تهویه کمپرسور، خطرات فیزیکی و گرم شدن بیش از حد، زهکشی برای آبهای جمع شده و محیط آلوده با گرد و غبار، مواد قابل اشتعال، مواد خطرناک موجود در هوا، نیاز به فضای بیشتر جهت گسترش در آینده و دسترسی به خدمات.

با این حال، نصب در کارگاه یا انبار میتواند موجب بهبودی تأسیسات در زمینه بازیابی انرژی شود. در صورت عدم امکان جانمایی کمپرسور برای اهداف متنوعی طراحی و استفاده می شود. محل قرار گیری و نصب کمپرسورها بسیار حائز اهمیت می باشد. کمپرسورها را میتوان در داخل (Indoor) و یا خارج (Outdoor) نصب کرد که هر کدام شرایط خاص خود را دارد. نوع هوای ورودی به کمپرسورها از مواردی است که نباید از آن چشم پوشی کرد. در داخل (Indoor) ، ممکن است آن را خارج (Outdoor) ، زیر یک سقف نصب کنند. در این حالت، باید به یک سری نکات توجه شود:

هوای ورودی به کمپرسور باید تمیز و عاری از آلودگیهای جامد و گازی باشد. ذرات خاکی که موجب سایش میشوند و همچنین گازهای خورنده، بسیار خطرناک هستند. ورودی هوای کمپرسور معمولاً در قسمت محفظه کاهش صدا قرار دارد، اما میتواند در جایی که هوایش تا حد امکان تمیز است، نصب و از راه دور آن را کنترل کرد. آلودگی گازی حاصل از عملکرد تجهیزات، اگر با هوا مخلوط و سپس استنشاق شود، میتواند کشنده باشد. در تأسیساتی که هوای اطراف آن دارای گرد و غبار غلیظ است، استفاده از پری فیلتر ضروریست. در چنین مواردی، افت فشار ناشی از پری فیلتر باید حین طراحی در نظر گرفته شود.

همچنین، هوای ورودی باید سرد باشد. بنابراین شاید لازم باشد این هوا از طریق لولهای جداگانه از خارج ساختمان به داخل کمپرسور منتقل شود. این نکته را در نظر بگیرید که اگر قسمت ورودی لولههای مقاوم در برابر خوردگی را با مش محکم کنید، خطر ورود برف یا باران به داخل کمپرسور از بین میرود. استفاده از لولههایی با قطر بزرگ و مناسب برای پایین نگه داشتن فشار ضروریست.

طراحی لوله های ورودی برای کمپرسورهای پیستونی بسیار مهم است. پیچش امواج عمودی آکوستیک در لولهها که ناشی از پالس چرخشی کمپرسور میباشد، سبب آسیب لولهها و کمپرسور میشود. همچنین باعث لرزش شده و محیط اطراف را تحت تأثیر قرار میدهد.

گرمای اتاق کمپرسور، در تمامی کمپرسورها ایجاد میشود. با تهویه اتاق کمپرسور، این گرما از بین میرود. مقدار هوای قابل تهویه، با توجه به اندازه کمپرسور و اینکه آب خنک یا هوا خنک باشد متغیر است. هوای تهویه برای کمپرسورهای هوا خنک، حدود 100 درصد انرژی مصرف شده توسط موتور الکتریکی را به شکل گرما در خود دارد. برای کمپرسورهای آب خنک ، این مقدار 10 درصد است. جهت حفظ درجه حرارت اتاق کمپرسور (Compressor Room)در سطحی قابل قبول، گرما باید از بین برود. تولیدکننده کمپرسور باید اطلاعات دقیقی در مورد جریان تهویه مورد نیاز ارائه دهد. بهترین روش برای مقابله با مشکل گرما، بازیابی انرژی گرمایی هدر رفته و استفاده از آن در محل است.

هوای تهویه باید از خارج از اتاق گرفته شود و ترجیحاً مسیر کوتاهی داشته باشد. علاوه بر این، ورودی باید تا حد امکان کم باشد، اما باید دقت کنید که در زمستان باران یا برف آن را نپوشاند. حتی خطرات احتمالی مانند گرد و غبار، مواد فاسد و قابل اشتعال نیز باید در نظر گرفته شود. فنهای تهویه باید روی یکی از دیوارههای انتهایی کمپرسور قرار گیرد و دستگاه تهویه باید بر دیوار مقابل وصل شود. سرعت تهویه در دهانه ورودی تهویه نباید بیش از 4 متر بر ثانیه بیشتر باشد.

فنهای ترموستات کنترلی مناسبترین مورد هستند. این فنها باید اندازهگیری شوند تا میزان افت فشار در داکت، دیوارههای بیرونی و غیره را کنترل کنند. میزان هوای تهویه باید به اندازهای باشد که دما از 7 تا 10 درجه سانتیگراد بیشتر نشود. در صورت بروز مشکل در تهویه اتاق، استفاده از کمپرسورهای آب خنک پیشنهاد میشود.