به کمپرسور بدون روغن نیاز دارم یا کمپرسور روغنی؟

کمپرسورهای اسکرو بدون روغن برای تولید طیف گسترده‌ای از محصولات نظیر نیمه هادی‌ها، دارو و کاغذ استفاده می‌شوند. حتی کوچک‌ترین اثری از روغن در چنین صنایعی می‌تواند اثرات بدی بر محصولات و حتی کارکنان بگذارد. کلاس‌های صفر و “بدون روغن از نظر فنی” بدین معنی هستند که کمپرسور استانداردهای خاصی را رعایت می‌کند. اگرچه این دو اصطلاح مشابه هستند اما تفاوت‌هایی اساسی دارند که اگر به آنها توجه نشود منجر به عواقب ناخواسته‌ای می‌شود.

برای درک بهتر همه‌ی اینها، بیایید نگاهی عمیق‌تر به معنای “بدون روغن” (Oil-Free) بیندازیم. “Oil-Free” و “Oil-Less” برای توصیف کمپرسورهایی استفاده می‌شوند که در محفظه تراکم هوا (بلوکه هواساز) از هیچ روغنی استفاده نمی‌کنند. در حالی که این دو اصطلاح نوع کمپرسور را توصیف می‌کنند، کلاس “صفر” و “بدون روغن از نظر فنی” میزان تمیز بودن هوا پس از فشرده‌سازی را بیان می‌کنند. تفاوت‌های مهمی بین این دو وجود دارند که در ادامه این مقاله توضیح خواهیم داد.

سازمان بین‌المللی استاندارد جهانی (ایزو)، استانداردهای جهانی را برای اهداف اختصاصی، صنعتی و تجاری تعیین می‌کند. هوای فشرده دارای مجموعه‌ای از استانداردهای ایزو است. بسته به درجه خلوص هوا (تعداد ذرات در هر مترمکعب به عنوان تابعی از اندازه ذرات)، می‌توان کمپرسورها را از کلاس ایزوی صفر تا پنچ درجه‌بندی کرد. نسخه اصلی استانداردهای ایزو برای خلوص هوای فشرده (1991) توسط تولیدکنندگان و برای تولید کنندگان فیلتر ساخته شده است. طبق استاندارد، 5 کلاس روغن وجود دارد که بهترین آنها کلاس 1 است.