هیدروژن به عنوان یک حامل انرژی پاک و نویدبخش، در سالهای اخیر توجه بسیاری از صنایع را به خود جلب کرده است. با توجه به نیاز جهانی به کاهش انتشار کربن و استفاده از منابع انرژی پایدار، هیدروژن میتواند نقشی کلیدی در آینده انرژی ایفا کند.
اما هیدروژن دقیقاً چیست و چگونه تولید میشود؟ در این مقاله، به بررسی این عنصر، روشهای تولید آن و اهمیت استفاده از منابع پایدار در فرآیند تولید هیدروژن میپردازیم.
هیدروژن: سادهترین عنصر شیمیایی
هیدروژن یک گاز بیرنگ، بیبو و بیمزه است و به عنوان سادهترین و فراوانترین عنصر شیمیایی در جهان شناخته میشود. این عنصر فقط از یک پروتون و یک الکترون تشکیل شده و به دلیل واکنشپذیری بالا، معمولاً در طبیعت به صورت ترکیباتی مانند آب (H₂O) یافت میشود.
هیدروژن علاوه بر اینکه در تولید انرژی الکتریکی و گرما مورد استفاده قرار میگیرد، نقش مهمی در صنایع مختلفی مانند پتروشیمی، خودروسازی و تولید آمونیاک دارد.
روشهای تولید هیدروژن
روشهای مختلفی برای تولید هیدروژن وجود دارد که بسته به میزان هزینه، منابع موجود و ملاحظات زیست محیطی انتخاب میشوند.
1. ریفرمینگ بخار متان (Steam Methane Reforming – SMR)
ریفرمینگ بخار متان، پرکاربردترین روش صنعتی برای تولید هیدروژن است. در این فرآیند، گاز طبیعی (که عمدتاً از متان تشکیل شده) در حضور بخار آب و کاتالیزور در دمای بالا واکنش داده و منجر به تولید هیدروژن (H₂) و مونوکسید کربن (CO) میشود.
سپس، در فرآیند تبدیل آبگاز (Water Gas Shift)، مونوکسید کربن با بخار آب واکنش داده و مقدار بیشتری هیدروژن و دیاکسید کربن (CO₂) تولید میشود.
مزایا
- فرآیندی مقرون به صرفه با راندمان بالا
- زیرساختهای گسترده برای تأمین گاز طبیعی موجود است
- فناوری تثبیت شده و پرکاربرد در صنعت
معایب
- انتشار بالای دیاکسید کربن، که باعث آلودگی محیط زیست میشود.
- نیاز به منابع فسیلی، که محدود و غیرتجدیدپذیر هستند.
2. الکترولیز آب (Water Electrolysis)
الکترولیز یکی از روشهای پاک برای تولید هیدروژن است که طی آن آب (H₂O) به کمک جریان الکتریکی به اکسیژن (O₂) و هیدروژن (H₂) تجزیه میشود. این روش در صورتی که از انرژیهای تجدیدپذیر مانند خورشیدی یا بادی استفاده کند، کاملاً بدون کربن خواهد بود.
مزایا
- بدون تولید دیاکسید کربن، در صورت استفاده از برق تجدید پذیر
- قابلیت تولید هیدروژن در مقیاسهای مختلف، از صنعتی تا خانگی
- استفاده از آب به جای منابع فسیلی
معایب
- هزینه بالای برق مصرفی
- راندمان پایینتر نسبت به ریفرمینگ بخار متان
3. تولید هیدروژن خورشیدی (Solar Hydrogen Production)
در این روش، به جای استفاده از برق شبکه، از انرژی خورشیدی برای انجام الکترولیز آب استفاده میشود. روشهای مختلفی برای این کار وجود دارد، از جمله استفاده از فتوولتائیک (PV) یا متمرکزکنندههای خورشیدی (CSP) برای تأمین انرژی مورد نیاز فرآیند الکترولیز.
مزایا
- کاملاً پایدار و بدون کربن
- امکان استفاده در مناطق دارای تابش خورشیدی بالا
معایب
- نیاز به سرمایهگذاری اولیه بالا
- وابستگی به شرایط جوی و ساعات تابش خورشید
4. تولید هیدروژن از زیست توده (Biological Hydrogen Production)
برخی باکتریها و جلبکها قادرند طی فرآیندهای تخمیر یا فتوسنتز، هیدروژن تولید کنند. این روش هنوز در مرحله توسعه قرار دارد، اما میتواند به عنوان یک روش پایدار برای آینده مورد استفاده قرار گیرد.
مزایا
- منبع تجدیدپذیر و کم کربن
معایب
- راندمان پایین و هزینههای عملیاتی بالا
- محدودیت در تأمین منابع زیستی در مقیاس وسیع
بررسی روشهای مختلف الکترولیز آب
1. الکترولیز PEM (Proton Exchange Membrane)
در این روش، از یک غشای پلیمری و جریان الکتریکی برای تجزیه آب استفاده میشود.
مزایا
- زمان راهاندازی سریع
- راندمان بالا در بارهای جزئی
- امکان ادغام آسان با منابع انرژی تجدید پذیر
معایب
- حساسیت به ناخالصیهای آب (نیاز به پیش تصفیه آب)
- هزینه بالای تجهیزات و عمر محدود غشاء
2. الکترولیز قلیایی (Alkaline Electrolysis)
در این روش، از محلول قلیایی (هیدرو کسید پتاسیم یا سدیم) برای تجزیه آب استفاده میشود.
مزایا
- هزینه کمتر نسبت به PEM
- مقاومت بالا در برابر ناخالصیهای آب
معایب
- راندمان کمتر نسبت به PEM
- دمای عملیاتی بالاتر، که منجر به مصرف انرژی بیشتر میشود.
3. الکترولیز SOEC (Solid Oxide Electrolysis Cell)
این فناوری از سلولهای اکسید جامد برای تولید هیدروژن در دماهای بالا استفاده میکند.
مزایا
- بهرهوری بالا و امکان بازیابی حرارت
- امکان استفاده از بخار آب به جای آب مایع، که انرژی مورد نیاز را کاهش میدهد.
معایب
- نیاز به مواد گران قیمت و عایقهای حرارتی مخصوص
- زمان راهاندازی طولانی و تطبیق پذیری کمتر
نتیجهگیری
هیدروژن به عنوان یک منبع انرژی با پتانسیل بالا، در مسیر حرکت به سوی کربن زدایی صنعت و کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی، نقشی کلیدی ایفا میکند. با این حال، روشهای مختلف تولید هیدروژن تأثیرات متفاوتی بر محیط زیست و بهرهوری انرژی دارند. ریفرمینگ بخار متان به عنوان روش غالب، اقتصادی و کارآمد است اما میزان زیادی دیاکسید کربن منتشر میکند. در مقابل، الکترولیز آب در صورت استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر، گزینهای کاملاً پایدار و بدون آلایندگی محسوب میشود، هرچند که هزینههای بالاتری دارد.
علاوه بر این، روشهای نو ظهوری مانند الکترولیز SOEC، تولید بیولوژیکی هیدروژن و استفاده از انرژی خورشیدی نیز در حال توسعه هستند و میتوانند در آینده سهم بیشتری در تولید هیدروژن پایدار داشته باشند. در نهایت، انتخاب روش مناسب تولید هیدروژن به عواملی مانند دسترسی به منابع انرژی، هزینههای تولید، و میزان انتشار گازهای گلخانهای بستگی دارد.
با گسترش فناوریهای تولید هیدروژن سبز و سرمایهگذاری در زیرساختهای مرتبط، میتوان از این عنصر به عنوان یکی از ارکان اصلی سیستمهای انرژی پایدار و کمکربن در آینده استفاده کرد.

